36 και απόψε
1 τσαχπινιά November 19th, 2013
Όπως το λέει ο τίτλος…
Ας σβησουν οι φωτιές
χιόνια πολλά
1 τσαχπινιά November 19th, 2013
Όπως το λέει ο τίτλος…
Ας σβησουν οι φωτιές
χιόνια πολλά
1 τσαχπινιά February 2nd, 2011
…state of mind, in case you’re wondering…
σε μιά έκδοση που προτιμώ περισσότερο γιατί αυτή πρωτογνώρισα.
5 τσαχπινιές February 11th, 2009
Είναι τόσο όμορφη,
δεν έχω λόγια να περιγράψω,
τον τρόπο που με κάνει μέσα μου να νιώθω.
Πετάω μόνος,
ελεύθερος και ελαφρύς σαν ένα πουλί,
κι’ όμως θα μπορούσα να κατεβάσω τα φτερά μου σε μία στιγμή
για να την προστατεύσω και να παρηγορήσω.
Είναι τόσο όμορφη,
γεμάτη φως, αγάπη και σοφία,
γέλιο να χορεύει μεσ’ τα μάτια της.
Ολόκληρος ο δρόμος μου είναι μπροστά μου
και ποτέ δεν σκέφτηκα για μία σύντροφο,
κι’ όμως αυτή είναι η πιο όμορφη ψυχή
που έχω γνωρίσει σε αυτή την ζωή.
Γιατί είναι σαν τραγούδι,
είναι σαν μία ακτίνα φως.
Είναι σαν παιδιά που προσεύχονται,
σαν άρπες και καμπάνες και κύμβαλα να παίζουν.
Και είναι σαν ένα άνεμο,
αεικίνητη, καθησυχαστική, να φέρνει ευτυχία.
Και να ‘μαι και εγώ κατεστραμμένος.
Είναι τόσο όμορφη,
δεν ξέρω τι να κάνω αφού φύγω,
εκτός του να στεναχωριέμαι…
Ελεύθερη απόδοση του τραγουδιού «She is so beautiful.» του Mike Scott, τραγουδιστή των The Waterboys.
2 τσαχπινιές December 4th, 2005
Oh no, I see
A spiderweb is tangled up with me
And I lost my head
And thought of all the stupid things I’d said
Oh no, what’s this?
A spiderweb and I’m caught in the middle
So I turned to run
And thought of all the stupid things I’d done
And I never meant to cause you trouble
And I never never meant to do you wrong
Ah, well if I ever caused you trouble
Oh no, I never meant to do you harm
Oh no, I see
A spiderweb and it’s me in the middle
So I twist and turn
Βut here am I in my little bubble
Singing and I never meant to cause you trouble
And I never meant to do you wrong
Ah, well if I ever caused you trouble Oh no,
I never meant to do you harm
They spun a web for me
They spun a web for me
They spun a web for me
Trouble – Coldplay
13 τσαχπινιές June 27th, 2005
Το παρακάτω γράφτηκε στην Δονούσα περίπου 3 χρόνια πρίν μαζί με τον φίλο μου τον Τζίμη που έχω να δώ από τότε. Δε ξέρω πώς μου ήρθε στο μυαλό και ζάλισα και την Αρετή στο τηλέφωνο… νόμισα πως το είχα γράψει κάπου… το γράφω τώρα… να με συγχωρείς…
Μιά στιγμή, κάποια στιγμή λέω, θα φανεί το λιμάνι της Νάξου και για μας τους Ανάξιους.
Δε λέω, θα έρθει η στιγμή που καταπλέοντας τον Δούναβη θα φανούν τα φώτα της Πράγας και για μας τους Άπραγους.
Θα συναντήσουμε τη Δονούσα, εμείς οι Αδόνητοι,
την Πάρο, εμείς οι Άπαρτοι,
την Κάρπαθο, οι Απαθείς και Άκαρποι,
την Πάτρα, οι Απατρίδες.
Λέω θα έρθει η στιγμή που όλοι θα συναντήσουν τη χώρα που θα έχει εκείνο που τους λείπει.
Όλοι θα βρούμε τη γραμμή που στρογγυλεύει και τον κύκλο τους κλείνει, την ευλογιά που χαρίζει το αντίθετο.
Κάποια στιγμή όλοι θα βρούνε την βολή… και αυτή θα βρεί τον στόχο
Vulnerant omnes, Ultima necat (όλες πληγώνουν, η τελευταία σκοτώνει)
Πες και εσύ μιά τσαχπινιά June 27th, 2005
I wish I was a neutron bomb, for once I could go off.
I wish I was a sacrifice but somehow still lived on.
I wish I was a sentimental ornamnet you hung on The christmas tree,
I wish I was the star that went on top,
I wish I was the evidence
I wish I was the grounds for fifty million hands up raised and opened toward the sky.
I wish I was a sailor with someone who waited for me.
I wish I was as fortunate, as fortunate as me.
I wish I was a messenger, and all the news is good.
I wish I was the full moon shining off your camaro’s hood.
I wish I was an alien, at home behind the sun,
I wish I was the souvenir you kept your house key on.
I wish I was the pedal break that you depended on.
I wish I was the verb to trust, and never let you down.
I wish I was the radio song, the one that you turned up,
I wish, I wish, I wish, I wish, I guess it never stops.