February 29th, 2008
Με καλημέρισε μιά γνωστή ταχυδρομική γραμματοσειρά, από μια Σαλονίκη κούκλα, ‘κείνη την μέρα, φωτεινή και γεμάτη ζεστούς υδρατμούς που κολλήσαν σε μούτρα κι ήταν για γλείψιμο.
Σκάρφησε ο Πέτρος ένα ακόμα σημαδι για να με ξεχωρίζεται αγαπητή μου κι αν σας ρωτάνε για πιο είναι αυτό, να τους λέτε πως αποφεύγω να μιλάω για τους άλλους, μα θα μιλώ μοναχά για μένα.
Να απαντήσετε πως, δεν με θεωρώ κανόνα γι’ αυτό και δεν γενικεύω.
την καλησπέρα μου απο το βροχερο Λονδίνο, περίεργη μέρα σήμερα…
February 24th, 2008
…δεν διαφωνώ στο να αποφασίζεις να πάρεις τον ρόλο του καπετάνιου… να αντιληφθείς όμως και την ευθύνη της τιμής… να μείνεις πάνω στο πλοίο μέχρι τέλους…
Όλα ή τίποτα (;) και δεν μιλώ μόνο για ‘κείνα που μας βολεύουν…
February 19th, 2008
Μικρές εμπνεύσεις, κάτι που πιάνει, δηλαδή, το μάτι, το αυτί, ο νους, μια υποσυνείδητη στιγμή, μιας άλλης, ρουτινιάρικης και καθημερινά συνηθισμένης. Πολλές φορές και χωρίς την δική μου βοήθεια το παραπάνω γίνεται μια μικρή ιστορία που μεγαλώνει και κατακλύζει το μυαλό μου και το μόνο που ζητάει είναι να βγει έξω, να το δουν κι άλλοι ότι υπάρχει, για να επιβεβαιώσω την ποσοστική του ορθότητα… και κατά συνέπεια και την σκεπτική μου ικανότητα.
Κουβεντιάζοντας λίγο περισσότερο τελευταία, τέθηκε χθες επί τάπητος ένα ερώτημα που πολλές φορές παλαιότερα προσπάθησα να απαντήσω μονάχος. Η επιμονή μου στο ζήτημα εξέθετε την θεμελιώδη διαφορά μεταξύ των δύο φύλων, που, πλην της Τεό, με την Αρετή έχουμε κουβεντιάσει και διαφωνήσει ουκ ολίγες φορές.
Οι άντρες αγαπούν σπανίως και έντονα, οι γυναίκες συχνά και λίγο… (λέω)
Δε θα αποκαλύψω τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες των συζητήσεων, όσο και αν πολλοί από εσάς θα θέλατε, όχι δωρεάν τουλάχιστο. Αυτό που δεν τόλμησα να σκεφτώ πιότερα και δεν αποκάλυψα στους συνομιλητές μου είναι η παράμετρος της ανδρικής ανικανότητας αλλαγής πλεύσης, αυτό, δηλαδή, που τα θηλυκά αποκαλούν αντρικό εγωισμό. ΔΕΝ είναι εγωισμός δυστυχώς, είναι πλήρης, ΟΛΙΚΗ ανικανότητα. Τα αρσενικά δουλεύουν με απλότητα σκέψης, πρακτικά, όχι πάντα λογικά, και καταλήγω πως τούτο είναι η πηγή του προβλήματος.
Οι άντρες ξέρουν να αγαπούν (τελεία), με έναν τρόπο μόνο (πάλι τελεία), έτσι όπως μόνο ο καθείς ξέρει (άλλη μιά τελεία). Δίνουν πάντα την ίδια αγάπη χωρίς εξαίρεση…πλήν μιάς, ως προς την επιβεβαίωση του κανόνα.
Η ίδια αγάπη σε λάθος άνθρωπο. (Κωνσταντίνος Βήτα)
Όσο και αν πιστεύω πως η ζωή μου δίνει αυτά που θέλω, δεν μπορώ να μην σκέφτομαι ότι στην πορεία μαθαίνεις να αγαπάς αυτά που έχεις.
February 10th, 2008
Ήθελα να σε δώ και να μιλάμε, όπως ξέρουμε καλά… με τις ώρες.
Επί της ουσίας, ήθελα να σε δώ και ας μην μπορούσα να σταυρώσω λέξη.
