April 23rd, 2009
θέλει να πάψει να είναι σκλαβάκι της όποιας συνήθειας, να σταματήσει τις πανομοιότυπες καθημερινές διαδρομές, να αλλάξει το βήμα και την περπατησιά, το χρώμα στα ρούχα του.
Θα μετατρέψει όλα τα χασμουρητά σε χαμόγελα και για την ευτυχία, να βρει το κουράγιο να κυνηγήσει όνειρα, να απορρίψει συμβουλές, να ταξιδέψει, να διαβάσει, να ακούσει μουσική…
Είναι καιρός να αρχίσει πραγματικά να ζει, μα να του θυμίσεις που και που, και εσύ, πως στην πορεία χρειάζεται να μην ξεχάσει να αναπνέει.
April 13th, 2009
Όταν σε σκέφτομαι χαμογελώ, μα όταν σε βλέπω… έστω και αν κλείνω τα μάτια και σε βλέπω, δεν κρατιέμαι και φαίνονται και τα δόντια μου.
Όταν σε σκέφτομαι χαμογελώ, μα όταν σ’ ακούω… όταν σε ακούω να ψιθυρίζεις στο αυτί μου μισοκοιμισμένη φοβάμαι μην σε ξυπνήσουν οι χτύποι της καρδιάς μου.
Όταν σε σκέφτομαι χαμογελώ, μα όταν σε μυρίζω… όταν σε μυρίζω, είσαι χώμα μετά την βροχή.
Όταν σε σκέφτομαι χαμογελώ, μα όταν γεύομαι… όταν σε γεύομαι, είσαι παγωτό στον Αυγουστιάτικο καύσωνα.
Όταν σε σκέφτομαι χαμογελώ, μα όταν σ’ αγγίζω… όταν σε αγγίζω με κάνεις και νιώθω ολόκληρος.
Έχω το φόβο πως μόλις σε χάσω, θα χάσω μια ζωή και δεν είμαι γάτα ρε γαμώτο, δεν αρχίζω από την αρχή.
