είσαι
9 τσαχπινιές October 30th, 2009
…είναι που χώνεσαι σε κάθε γωνιά της σκέψης μου και γίνομαι φωνακλάς…
9 τσαχπινιές October 30th, 2009
…είναι που χώνεσαι σε κάθε γωνιά της σκέψης μου και γίνομαι φωνακλάς…
9 τσαχπινιές October 10th, 2009
Ήρθε χθές κοντά μου ένα αδέσποτο να παρακαλέσει για το χάδι μου, μύρισε την μοναξιά μου και έφυγε. Με γύρισε σπίτι με την ουρά στα σκέλια να σκεφτώ, τι ακριβώς δεν γνωρίζω. Άλλη μιά πιθανή αυτοκριτική.
Αδυνατώ να συνειδητοποιήσω ποιό κομμάτι του «δεν αντέχω στιγμή χωρίς εσένα» δεν σου έχω δώσει να καταλάβεις ακόμα… Υπόσχομαι να πάψω να κυνηγώ κακέτυπα λάθη, εδώ αντιμετωπίζουμε το χαμένο χρόνο.
Ήθελα να ακούσω την ηχώ του γέλιου σου να χτυπά αλύπητα τους άδειους τοίχους μου, τα δάχτυλα σου να χαϊδεύουν τα μαλλιά μου, τη φωνή σου να μιλάει για μένα και να χαμογελάω στρίβοντας το επόμενο τσιγάρο μου.
Να σκορπάμε τις λεξούλες μας, μελισσάκια, να κάνουν γύρες στο δωμάτιο και ζουζουνίζοντας, να καρφώνονται στ’ αυτιά μας, να γεμίζουν τα κεφάλια μας γλύκα και έρωτα.
Δεν έχω σταματήσει να σε σκέφτομαι ούτε λεπτό.
Έχω χάσει τον ύπνο μου. Δε σε ρώτησα που έφυγα, δεν με άφησες να φύγω.
Μόνος μου (ξ)έμεινα εδώ πέρα.