…le petit prince de l'obscurite…

ψάχνω

September 27th, 2005

Έχω ένα νέο δερμάτινο τετράδιο γεμάτο γράμματα, τριγυρίζω τις πόλεις με ένα ποδήλατο, ένα στυλό, χωρίς τσιγάρα και ένα θλιμμένο χαμόγελο για τις υπέροχες μέρες που πέρασα και αφήνω πίσω.

Η Μέλ το δήλωσε… “Η απουσία ξέρω πως γράφεται. Μπορείς τώρα να μου δείξεις πως σβήνεται;”
Πείστηκα πως το παρακάτω είναι αυτό που θέλω να πώ με την φωνή του Γ.Κ.

Λέξη, λέξη πως να το πώ,
όλο αυτό που όταν δεν σε έχω περνάω,
δεν υπάρχουνε λόγια για αυτο το τερμα,
που δεν πάει πιο εκεί, που διψάει για σένα.

Λεξη, λέξη πως να βρεθώ,
στο στενό κρεβάτι που ανάψαν οι φλεβες,
δεν υπάρχουνε λόγια γι’αυτο το δερμα,
δερμα απο φωτια, δυνατο μετάξι.

Λέξη, λέξη θα ψάχνω ακούς,
όλα αυτα που όταν δε σε έχω τα θέλω,
δεν υπάρχουνε λόγια για αυτο το τέρμα,
την καινούρια αρχή, που ζητάει εσένα.

Entry Filed under: Προσωπικά,Αναμνήσεις,Αποκαλύψεις