ρεσιτάλ
December 4th, 2004
Ένα μονάχα ρεσιτάλ μαζί σου ήθελα, δίχως πρόβες και σενάρια. Η δική μας αυλαία ήθελα να κλείσει με χειροκρότημα… έστω και αν το έργο δεν ήταν κωμωδία, έστω και αν χύθηκε και κανένα δάκρυ στην διάρκεια. Το τέλος του ήθελα να επισφραγίζεται με χαρά, σαν τις παλιές ελληνικές ταινίες, που όλα λήγουν δίκαια και ο κάθε κατεργάρης επιστρέφει στον πάγκο του. … παράλλογος ο επίλογος, σε γυρεύω ακόμη…
Entry Filed under: Αναμνήσεις,Άντε γαμήσου
Πες και εσύ μιά τσαχπινιά
Some HTML allowed:
<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>
Trackback this post | Subscribe to the comments via RSS Feed