ψηλά
February 10th, 2004
…κι εκεί, εκεί ψηλά, στον στον ουρανό μου και ψηλότερα, δύο μεγάλα μάτια, αδιαμφισβήτητα όσο η νύχτα και το φεγγάρι, και κάτι σαν πρόσωπο να με κοιτά.
Τα μάτια σου, εκείνα τα αρχέγονα, φλεγόμενα μάτια, ανυπόμονα σαν μάτια παιδιού, βαθιά σαν τάφοι, ακόμα με αιχμαλωτίζουν…
Entry Filed under: Προσωπικά,Σκοτάδια,Αποκαλύψεις
Πες και εσύ μιά τσαχπινιά
Some HTML allowed:
<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>
Trackback this post | Subscribe to the comments via RSS Feed