χαλαρά
November 3rd, 2003
Χιλιάδες φορές σε έχω δεί γυμνό στο σώμα και την ψυχή σου, δίχως μάσκα, ποτέ μου δεν τις συμπάθησα, δίχως ταυτότητα, ποτέ μου δεν την έψαξα, γυμνό σαν νεογέννητο βρέφος. Έχεις γκρινιάξει, έχεις παραπονεθεί, έχεις κλάψει μπροστά μου, κι άς πάνε χρόνια αμέτρητα, έχεις εκφράσει τους πόθους σου, έχεις φανερώσει την αγάπη και την θλίψη σου.
Η τέλεια κατάθλιψη. Τί δουλειά έχω εγώ σ’ ένα τέτοιο μέρος, μόνος;
Σαν άλλος παλαιόΧριστος σηκώνω το σταυρό μου κάτω απο τα γεμάτα απορία μάτια όλων να κουβαλήσω το μοναδικό φίλο που είχα, και θα έχω, ποτέ στη ζωή… εμένα
… κι ας πήρε τα χέρια μου στα χέρια της η θλίψη μέσα στον καημό της νύχτας… δεν είμαι εγώ όπως εσυ, γυναίκα, που έστω κι όταν δεν δίνεσαι να δίνεις…
ΔΕΝ τρέχω, παίρνω το χρόνο μου να βρώ το θάρρος να δώ τον εαυτό μου, να γίνω όλος μάτια…
Entry Filed under: Σκοτάδια,Βγάλε άκρη
Πες και εσύ μιά τσαχπινιά
Some HTML allowed:
<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>
Trackback this post | Subscribe to the comments via RSS Feed