παλιόσκυλε
October 14th, 2003
η ηχώ σου μές στα αυτιά μου γίνεται ψίθυρος, άνεμος σκοτεινός σε κοιτάζω λυπημένα, κάθε μέρα μωρό μου η μοναξιά είναι καινούρια… και ένας καθρεπτης ΔΕΝ μπορεί να αντανακλά έναν άλλο καθρέπτη…
…υποθέτω πως δεν θα μάθω ποτέ και έτσι απλά χωρίσαμε ή μάλλον γνωριστήκαμε, απέμεινα με το βλέμμα καρφωμένο να κοιτάζω ένα γκράφιτι σε ερειπωμένο τοίχο…:
“…θα πεθάνεις, παλιόσκυλε…”
και μου θύμησε μιάν άλλη ζωή…
Entry Filed under: Προσωπικά,Σκοτάδια,Βγάλε άκρη
Πες και εσύ μιά τσαχπινιά
Some HTML allowed:
<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>
Trackback this post | Subscribe to the comments via RSS Feed