γεννημένος ηττητής
August 13th, 2006
Δεν πρόκειται να σου φωνάξω πια. Δε θα σε σταματήσω στο δρόμο ξανά για να σου πω “Καλημέρα”. Δεν πρόκειται άλλη φορά να σε τρομάξω, ούτε θα σου πω πως το ύφος σου είναι πάντα ίδιο. Ούτε θα σου θέσω, από το τηλέφωνο, αινίγματα, κι ούτε θα σε ρωτήσω “Τι έχεις κάνει στη ζωή σου”. Ούτε πια θα σε φοβίσω με το να σου πω πως “Σ’αγαπάω”, γιατί εμένα μου λείπεις όσο τίποτα, κι αν δεν το πιστεύεις σου το λέω εγώ…
Πάντα δοσμένη μες στα όλα. Πάντοτε έψαχνες τους πάντες και δεν σε έψαξε ποτέ κανείς. Έμπαινες μέσα στη φωτιά και προσπάθησες να κρατήσεις αναμμένη και την τελευταία σπίθα. Μήπως γινότανε σπινθήρας και φωτιά. Γι αυτό και δεν έσπασες ποτέ προτελευταία. Και περνάγαν καλοκαίρια…
Στις γυναίκες είναι εύκολο το χαμόγελο, το γέλιο και το δάκρυ.
Ήθελα κάπου να τα πω,
να τα μοιράσω
τόσο μεγάλα.
Δεν τα είπα.
Ασφυκτικά μεγάλωσα,
μόνος.
Γ. Ρίτσος
Γυμνό σώμα
Entry Filed under: Κάπου σε ξέρω,Σκοτάδια,Αποκαλύψεις
Πες και εσύ μιά τσαχπινιά
Some HTML allowed:
<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>
Trackback this post | Subscribe to the comments via RSS Feed