παραλλαγή
August 26th, 2006
Θα μου τηλεφωνούσες είπες…και ακόμα περιμένω, περιμένω, περιμένω μ’ αγωνία.
Προσπάθησα να το βγάλω απ’ τις σκέψεις μου να μη το ξεστομίσω από φόβο, από φόβο μήπως και με πάρεις στ’ αλήθεια. Δεν το ξεστόμισα μήπως το ακούσω και με πιάσει πάλι εκείνος ο πανικός που με κάνει να τρέμω σαν να είσαι έτοιμη να με αγγίξεις. Μα δε φταις εσύ.
Εγώ φταίω που δεν μπόρεσα να πω τίποτα πριν κάνω πίσω.
Τι σημασία θα μπορούσε να έχει όμως το ποιος απ’ τους δύο ανακοίνωσε πρώτος, και ποιός δεύτερος, επίσημα τη λήξη;
Τι σημασία θα μπορούσε να έχει κιόλας αν δεν την ανακοίνωσε ποτε κανείς;
Αφού απ’ την αρχή το «ποιος απ’τους δύο» δεν έπαιξε κανέναν ουσιαστικό ρόλο…
Αφού τελικά κανείς απ’ τους δύο δεν την αντέχει τι σημασία έχει;
Αφού το ξέραμε απ’ την αρχή… μέχρι το τέλος.
Τι σημασία θα μπορούσε να έχει όμως το ποιος απ’ τους δύο ανακοίνωσε πρώτος, και ποιός δεύτερος, επίσημα τη λήξη;
Τι σημασία θα μπορούσε να έχει κιόλας αν δεν την ανακοίνωσε ποτε κανείς;
Αφού απ’ την αρχή το «ποιος απ’τους δύο» δεν έπαιξε κανέναν ουσιαστικό ρόλο…
Αφού τελικά κανείς απ’ τους δύο δεν την αντέχει τι σημασία έχει;
Αφού το ξέραμε απ’ την αρχή… μέχρι το τέλος.
Entry Filed under: Κάπου σε ξέρω,Προσωπικά,Σκοτάδια
Πες και εσύ μιά τσαχπινιά
Some HTML allowed:
<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>
Trackback this post | Subscribe to the comments via RSS Feed