αρτίστες
February 13th, 2007
Τρέχω, σώμα ή σκέψη, τρέχω, πιθανότατα το ένα πιό γρήγορο από το άλλο, μα εγώ τρέχω. Γέμισα μπαταρίες και ήλιο και χαμόγελά που συνάντησα εσκεμένα και τυχαία…τα εσκεμένα για τον ήλιο και τα δύό για τα χαμόγελα.
Δεν περίμενα να ακούσω ότι τους έλειψα, δεν μου το λένε ποτέ, δεν είναι τέτοιοι άνθρωποι, μιλάνε με τα μάτια και γνωρίζουν εκ των πρωτέρων την επόμενή μου σκέψη, λέξη και κίνηση…και αυτοί αρτίστες, ο κάθε ένας στη δική του τέχνη…
Entry Filed under: Προσωπικά,Αναμνήσεις
Πες και εσύ μιά τσαχπινιά
Some HTML allowed:
<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>
Trackback this post | Subscribe to the comments via RSS Feed