στιγμές
April 2nd, 2007
Ενός καλού και ενός κακού μύρια έπονται, πρόσεχε!
Σηκώσαν πινακίδες, τρίγωνες, φώτα και λαμπιόνια με το κόκκινο… του κινδύνου, της φωτιάς, το κόκκινο του έρωτα… μιας και πρόσεχες τα υπόλοιπα, να προσέχεις και αυτόν… Κανόνες, αρχές, πρέπει, δεν, θα, μα δεν έχουν έτσι τα πράματα, δεν είναι παιχνίδι στρατηγικής υπεροχής αυτό, είναι στιγμές.
Προσωπικά δυσκολευομαι να θυμάμαι οποιαδήποτε από τις όμορφες στιγμές μου… είναι έτσι στημένο το μηχάνημα, εξ’ ορισμού, δυστυχώς ή ευτυχώς άνευ της δυνατότητας αναβάθμισης πυρήνα και υλικού. Θυμάμαι πάρ’ αυτά όλες μου τις περιπέτειες, σε όλες μου τις ιστορίες… το τρέξιμο για να προφτάσω το τελευταίο λεωφορείο για το σπίτι, τις κουβέντες των δρόμων του Moss Side, το σκορπιό και την μπόρα στην Τήλο, τον μάγκα του Gävle, τους πέσιμο από τους μπάτσους στην Lyon και το απίστευτο κρύο στο Παρίσι…
…τίποτα από τα παραπάνω δεν θυμάμαι όμως πίο έντονα από τον χτύπο της καρδιάς μου, πιό δυνατό από κάθε ήχο, σαν με κοιτάς κατάματα, σαν μου μιλάς και σπάς κομμάτια τον κάθε μου φόβο, όταν μου λές, τώρα ή ποτέ…
Entry Filed under: Αναμνήσεις,Βγάλε άκρη
Πες και εσύ μιά τσαχπινιά
Some HTML allowed:
<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>
Trackback this post | Subscribe to the comments via RSS Feed