άνω-κάτω

January 10th, 2008

«Πέρασες απ΄ τη ζωή μου και τα έκανες όλα άνω-κάτω, γαμώ τη μου…»

σκέφτηκε την ώρα που το ραδιόφωνο στ’ αμάξι παίζει ένα ζωντανό κομμάτι που λατρεύει.

Ξέρει πως δεν υπάρχει κανείς άλλος να τον ακούσει μα κοιτάζει προς την θέση του συνοδηγού μόνο για να δεί ένα παπάκια-κάγκουρα να του χτυπά τον καθρέφτη. Το κινητό χτυπά αδιάκοπα εδώ και δέκα λεπτά μα αρνείται πεισματικά να το σηκώσει. Το δήλωσε στο κεφάλι του πως δεν είναι εκεί για κανένα. Προσπάθησε να ξεκολλήσει από την καταραμένη κίνηση, κάνοντας μια απότομη αριστερή στροφή, γλείφοντας ένα ταξί με τον προφυλακτήρα και επιδεικνύοντας το δεξί του κωλοδάχτυλο στον ταρίφα που άδικα έκανε να τσαμπουκαλευτεί. Είχε βγάλει φλάς. Σπίνιαρε στην γωνία, του ξέφυγε μιά γάτα και λίγα τετράγωνα πιό κάτω αποφάσισε ότι κουράστηκε να οδηγεί. Πάρκαρε το αυτοκίνητο, έσβησε την μηχανή και έκλεισε τα φώτα μετα την ενοχλητική, μπιπ-μπιπ-μπιπ, υπενθύμιση, αποφασίζοντας ότι 6 τετράγωνα δεν είναι πολύ, ένα τσιγάρο δρόμος, και πως τίποτα δεν μπορεί να συμβεί. Και δεν συνέβη.

Σκαρφάλωσε γρήγορα την σκάλα πυρασφάλειας που οδηγεί στην ταράτσα από την πίσω πλευρά της πολυκατοικίας, προσπαθώντας να αποφύγει την αγαθή γριούλα του τρίτου με τις αιχμηρές ερωτήσεις. Έβαλε το χέρι στη ξεφτισμένη τσέπη του παντελονιού του και μπήκε στο σπίτι διπλοξεκλειδώνοντας. Ήταν ένας στάβλος.

Από τη στιγμή που δεν μπορεί να βάλει τη ζωή του σε μια τάξη, προσπάθησε να κάνει τουλάχιστον ανθρώπινη τούτη την τρύπα με τα δυο δωμάτια και το μικρό γαλάζιο μπάνιο. Ξεκίνησε από τα βασικά, και έμεινε σ’ αυτά. Σε μια δεύτερη κίνηση έπεισε τον εαυτό του πάνω σε μιά ντάνα από βιβλία και χαρτομάνι. Τα πήρε ένα ένα να τα ξεφυλίσει και σύντομα βυθίστηκε μέσα σε άλμπουμς και φωτογραφικές αναμνήσεις. Έκανε να κρατήσει τον κόμπο που έσφιγγε μέσα του, να νιώθει αστείος, να τη ξέρει μα να μην τη γνωρίζει πιά.

Πάλεψε να μην ξεχνά πως είναι πιο εύκολο να τρέχεις, γι’ αυτό περπατά με βήμα σταθερό. Γοργό και σίγουρο.

Πάλεψε να προσέχει και να μην ξεχνά, γιατί το δικό του σήμερα μπορεί να τους σκοτώσει και τους δύο τους αύριο.

Δεν είναι πρώτη φορά που το ξανακάνει…

Entry Filed under: Προσωπικά,Σκοτάδια,Βγάλε άκρη

Πες και εσύ μιά τσαχπινιά

Απαραίτητο

Απαραίτητο, (κρυφο)

Some HTML allowed:
<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>

Trackback this post  |  Subscribe to the comments via RSS Feed


Ψάξε:

Πρόσφατα Γραπτά

Κατηγορίες

Αρχείο

Syndication

Powered By

  • WordPress
  • page counter
  • eXTReMe Tracker